Czym więc różni się Shiboridashi od Gaiwana?
Shiboridashi Porównanie Shiboridashi i Gaiwana jest często powtarzane, ale który z nich jest lepszy do każdego rodzaju herbaty? W tym artykule porównamy oba czajniki i metody parzenia, omawiając ich zalety i wady. Przyjrzymy się również podobieństwom shiboridashi i gaiwana i zobaczymy, dlaczego oba stały się tak popularne.
Czym jest shiboridashi?
Shiboridashi to rodzaj glinianego czajnika o bardzo charakterystycznym designie. Zamiast wielu bajerów, które można znaleźć w innych czajnikach, shiboridashi ma bardziej minimalistyczny design, prostą, szeroką i płaską konstrukcję oraz brak uchwytu.
Do czego zazwyczaj używa się shiboridashi?
Shiboridashi specjalizuje się w produkcji wysokiej jakości japońskiej zielonej herbaty, takiej jak kabuse Sencha i Gyokuro . Na specjalne okazje te herbaty przygotowuje się z bardzo wysoką proporcją liści do wody – 5 gramów liści i 50 ml wody. Daje to bogaty, skoncentrowany napar o intensywnym smaku i gęstszej konsystencji. Powinieneś delektować się nie tylko smakiem herbaty, ale także jej konsystencją, gdy spływa ona po języku kropla po kropli.
Czym jest gaiwan?
Nazwa gaiwan w zasadzie oznacza „miseczkę z pokrywką” i jest właśnie tym – bardzo prostym naczyniem do parzenia herbaty, składającym się z pokrywki, miseczki i podstawy.
Zrodził się jako prosty sposób parzenia herbaty w Chinach, gdzie rolnicy woleli parzyć herbatę w pokrywce i miseczce, zamiast kupować wyszukany czajniczek.
Gaiwan jest nadal używany przez koneserów herbaty na całym świecie jako prosty element wyposażenia, który daje parzeczowi dużą kontrolę nad herbatą.
Do czego zazwyczaj używa się gaiwanu?
Gaiwan najlepiej sprawdza się w przypadku herbaty chińskiej o większych liściach, ale może również sprawdzić się w przypadku herbat o mniejszych liściach. Herbaty takie jak oolong, czarna herbata i chińska zielona herbata doskonale sprawdzają się w gaiwanie. Porcelanowa konstrukcja zapewnia neutralność w procesie parzenia herbaty, ponieważ gładkie wykończenie porcelany nie wpływa na smak herbaty.
Podobieństwa między shiboridashi a gaiwan
Porównując shiboridashi i gaiwan, zauważysz pewne wyraźne podobieństwa. Po pierwsze, każdy element wyposażenia jest prosty i składa się zasadniczo z pokrywki i czarki. Większość shiboridashi nie ma skomplikowanego filtra ani dedykowanego uchwytu, podobnie jak gaiwan. Ponieważ oba naczynia do herbaty mają tę samą konstrukcję pokrywki i miseczki, wiele osób porównuje shiboridashi z gaiwanem, ale nie ma wątpliwości – te dwa czajniki bardzo się różnią. Przyjrzyjmy się teraz kilku różnicom.
Rozmiar shiboridashi i gaiwana
Porównując rozmiar shiboridashi i gaiwana, zauważysz, że shiboridashi jest znacznie szerszy, ale jednocześnie bardziej płaski. Chociaż na rynku dostępnych jest kilka większych gaiwanów, zazwyczaj są one dość małe. Standardowy rozmiar gaiwana do parzenia kawy przez jedną osobę to około 100 ml. Chociaż shiboridashi może wydawać się większy, ze względu na płaską konstrukcję, jego pojemność jest zazwyczaj dość mała. To wskazuje na istotną różnicę między shiboridashi a gaiwanem.
Mała pojemność wody
Chociaż zarówno gaiwan, jak i shiboridashi są przeznaczone do parzenia herbaty z bardzo małą ilością wody, shiboridashi jest chyba najbardziej ekstremalnym rozwiązaniem. W czajniczku kyusu, powszechnie używanym do większości rodzajów japońskiej zielonej herbaty, należy użyć 5 gramów liści i 150 ml wody.
Gaiwan, typowo używany do chińskich herbat, pozwala uzyskać znacznie bardziej skoncentrowany napar, z 5 gramami liści i 100 ml wody. Shiboridashi idzie o krok dalej, przygotowując herbatę z 5 gramami liści i zaledwie 50 ml wody. To metoda, którą można spotkać tylko w ekskluzywnych herbaciarniach. To sposób na wydobycie prawdziwego smaku z wysokiej jakości herbaty, takiej jak… Gyokuro , ale tak naprawdę daje tylko kilka kropel niezwykle aromatycznej herbaty. Ta metoda naprawdę zapewnia wspaniałe doznania smakowe, których każdy powinien spróbować przynajmniej raz.
Kształt
Jak wspomniano wcześniej, jedną z wyraźnych różnic w porównaniu shiboridashi i gaiwanu jest kształt. Gaiwan ma kształt miseczki, a shiboridashi jest prawie talerzyka.
Gaiwan został zaprojektowany do zaparzania kępek lub kulek liści herbaty, takich jak te, które można znaleźć w herbacie oolong. Liście te mają tendencję do rozszerzania się we wszystkich kierunkach, dlatego ważne jest, aby czajniczek miał kształt bardziej przypominający miseczkę. Gaiwan doskonale nadaje się do parzenia herbat takich jak oolong, które składają się z dużych liści herbaty zwiniętych w paski lub kulki.
Jeśli chodzi o shiboridashi, czajniczek jest zazwyczaj przeznaczony do parzenia cienkich herbat w kształcie igieł, takich jak Gyoukuro i Sencha herbata. Można je ułożyć bardzo płasko i rozłożyć poziomo, dlatego najlepiej rozłożyć na dnie czajnika warstwę liści herbaty i zalać ją wodą. Shiboridashi pozwala na to, zapewniając dużą ilość miejsca w poziomie. Wystarczy wystarczająca głębokość, aby liście herbaty były ledwo zanurzone w wodzie, więc płaska konstrukcja jest w porządku. Ta cecha konstrukcyjna stanowi jedną z kluczowych różnic między shiboridashi a kyusu.
Nalewanie i pozycja palców
Chociaż podstawowa konstrukcja gaiwanu i shiboridashi jest mniej więcej taka sama, nalewa się je inaczej i wymagają innej pozycji palców. Omówmy, jak nalewać i trzymać każdy z czajników oraz jakie są ich mocne i słabe strony.
Nalewanie Shiboridashi
Nalewanie Shiboridashi jest proste. Po rozłożeniu liści, skropieniu wodą i odstawieniu herbaty na 1-2 minuty, czas na jej nalanie i delektowanie się herbatą. W przeciwieństwie do gaiwana, shiboridashi ma dzióbek, który kieruje strumień wody w określonym kierunku. Jest to bardzo pomocne, zwłaszcza gdy przygotowuje się tak małą ilość wody, ponieważ nalewanie z gaiwana bez rozlewania jest bardzo trudne.
Aby nalać shiboridashi, wystarczy ponownie założyć wieczko i skierować dzióbek w stronę filiżanki, do której nalewa się herbatę. Prosty ruch nadgarstka powinien wylać szybki, równy strumień aromatycznej zielonej herbaty. Imbryk nie powinien się rozlewać, dzięki czemu masz pewność, że cała cenna herbata trafi do filiżanki, a nie poparzysz sobie palców, niszcząc stół.
Nalewanie gaiwana
Tutaj liczą się umiejętności. Podczas nalewania herbaty do gaiwanu należy delikatnie odchylić pokrywkę, aby utworzyć szczelinę między pokrywką a czarką. Ta szczelina pełni funkcję filtra i można ją ustawić węższą lub szerszą, w zależności od rodzaju przygotowywanej herbaty.
Jeśli przygotowujesz herbatę z większych liści w gaiwanie, możesz ustawić szerszy otwór między pokrywką a czarką, co pozwoli na szybsze i bardziej równomierne nalewanie. Właśnie dlatego gaiwan sprawdza się doskonale w przypadku herbat z większych liści, ponieważ pozwala parzeczowi kontrolować, jak szybko chce nalewać herbatę i ile liści chce wpuścić. Możesz nawet chcieć wpuścić do naparu kilka kawałków liści, aby uzyskać bogatszy i nieco mocniejszy smak.
Przygotowując herbatę z mniejszych liści, możesz napotkać pewne problemy z gaiwanem. Należy ustawić bardzo ciasny otwór między pokrywką a czarką, aby odsiać drobne cząsteczki liści, ale jeśli ustawisz go zbyt ciasno, nalewanie będzie trwało wieczność. Z gaiwanem zazwyczaj potrzebujesz bardzo szybkich naparów, więc zbyt długie nalewanie może być problematyczne. Jeśli liście pozostaną w kontakcie z wodą zbyt długo, herbata się przeparzy i stanie się gorzka.
Pozycja palców w shiboridashi i gaiwanie
Pokrywka shiboridashi i gaiwana jest dość podobna – płaska konstrukcja z małym przyciskiem na górze. Nie oznacza to jednak, że pozycja palców jest taka sama – wręcz przeciwnie.
W przypadku gaiwana potrzebne są trzy punkty kontaktu. Dwa palce po obu stronach gaiwana i jeden palec lub kostka na górze. Istnieje kilka wariantów tego pomysłu, ale podstawowa idea jest taka sama. Wynika to z faktu, że boki i góra gaiwanu są zazwyczaj najchłodniejsze, a podstawa jest najgorętsza i może nawet poparzyć palce, jeśli się jej dotknie.
podczas przygotowywania Gyokuro Do parzenia herbaty w shiboridashi używa się wody o bardzo niskiej temperaturze, między 50 a 60 stopni. Oznacza to, że nie trzeba się martwić o poparzenie palców i można zaparzyć herbatę, mając do dyspozycji tylko dwa punkty kontaktu. Umieść 4 palce u podstawy czajnika, a kciuk na górze. To pozycja podobna do trzymania kanapki, więc ruch jest o wiele bardziej znajomy.
Rozdrabnianie liści
Jednym z zastosowań gaiwanu jest rozdrabnianie suszonych liści herbaty podczas ich parzenia. Ten styl parzenia chazhou powstał, aby wydobyć z liści więcej smaku. Jest to odradzane w przypadku japońskiej zielonej herbaty, ale czasami zalecane w przypadku herbat oolong. Herbaty oolong mają zazwyczaj perfumowany, kwiatowy smak w pierwszych dwóch zaparzeniach, a cięższe nuty uwydatniają się dopiero w późniejszych. Sposobem na połączenie tych dwóch elementów w aromatyczny, wczesny napar jest delikatne rozdrabnianie liści, co uwalnia więcej treści herbaty.
Filtr
Istnieje duża różnica w filtrowaniu shiboridashi i gaiwan. Jak wspomnieliśmy wcześniej, shiboridashi w rzeczywistości nie posiada filtra. Osoba nalewająca herbatę musi odfiltrować liście, ustawiając pokrywkę i czarkę w odpowiedni sposób i trzymając je w tym położeniu.
W przypadku shiboridashi w imbryku znajdują się subtelne nacięcia, które umożliwiają przepływ wody, jednocześnie zatrzymując większe liście w imbryku. Co więcej, shiboridashi, który znaleźliśmy, zawiera filtr gliniany o pełnej siatce, który doskonale sprawdza się w filtrowaniu mniejszych liści, takich jak te znajdujące się w Sencha . Jeśli potrzebujesz odpowiedniego filtra do parzenia herbaty, gaiwan nie jest dla Ciebie.
Uchwyt
To właściwie podobieństwo między shiboridashi a gaiwan. Oba te naczynia do herbaty nie mają uchwytu – wystarczy trzymać imbryk i bezpośrednio nalewać herbatę. Daje to nieco większą swobodę w nalewaniu, ale sprawia, że pozycja palców i technika nalewania są ważniejsze.
Gdzie kupić Shiboridashi?
Shiboridashi możesz kupić na naszej stronie internetowej. Oferujemy dwa rodzaje Shiboridashi: jeden z filiżanką i drugi bez. Wszystkie nasze naczynia do herbaty są ręcznie wykonane przez małych japońskich rzemieślników.
Tokoname Shiboridashi
Nasz Tokoname Shiboridashinie ma sobie równych, jeśli chodzi o parzenie super aromatycznych filiżanek Gyokuro i Sencha Herbata. Pierwszą rzeczą, którą zauważysz, patrząc na ten czajnik, jest jego znacznie bardziej płaski kształt i minimalistyczny design. Tokoname shibooridashi jest ręcznie rzeźbiony z gliny i zamiast glinianego filtra wyrzeźbionego w podstawie, ma kilka małych wcięć w kierunku dzióbka.
zestaw do herbaty Shiboridashi
Ten zestaw do herbaty Shiboridashi Dostępny w zestawie czajniczek shiboridashi oraz 2 małe Gyokuro filiżanki. Kiedy pijesz Gyokuro , Powinieneś delektować się nie tylko smakiem, ale i konsystencją herbaty. Serwując herbatę w małych ilościach, zmuszasz się do zwolnienia tempa i delektowania się każdą kroplą. Najlepszym sposobem na stworzenie takiego doświadczenia jest zaparzenie herbaty w czajniczku shiboridashi i podanie jej w… Gyokuro Filiżanki do herbaty.
Shiboridashi vs gaiwan – ostateczny werdykt
Porównując shiboridashi z gaiwan, trudno jednoznacznie stwierdzić, która z nich jest lepsza, a która gorsza. Każda z nich ma swoje zalety i wady, a wszystko zależy od rodzaju herbaty, którą zamierzasz przygotować.
Jeśli preferujesz herbaty o większych liściach, takie jak chińska zielona herbata, herbata oolong i czarna herbata, gaiwan będzie prawdopodobnie lepszym wyborem. Jeśli preferujesz wysokiej jakości japońską zieloną herbatę, taką jak Gyokuro i Sencha , Shiboridashi naprawdę pomoże Ci przygotować te bogate, aromatyczne napary.
Pytania dotyczące kości
- Kyusu to czajnik z bocznym uchwytem, o średniej pojemności, przeznaczony do parzenia większych filiżanek Gyokuro , Sencha , Hojicha , Kamairicha , kukicha i inne. Czy wiesz, jakie są różnice między Shiboridashi kontra Kyusu?
- Hohin, tłumaczone jako “butelka skarbów”, jest przeznaczona do parzenia specjalnych herbat w większych filiżankach, ale może być również używana do parzenia bardziej popularnych, codziennych herbat. Czy wiesz, jakie są podobieństwa między Shiboridashi kontra Hohin?
